- مـقـدمـه

اهميت نهاد آموزش و پرورش در توليد نسلي كه بتواند چرخهاي توسعه كشور را به گردش درآورد وبستر مناسب براي  پيشرفت و ترقي جامعه را فراهم سازد بر كسي پوشيده نيست.

اين نهاد به طور رسمي عهده دار اين امر گشته تا بر اساس اصول و اهداف مورد قبول جامعه ، توانايي ها و استعدادهاي کودکان و نوجوانان را شناسايي نمايد و به منظور اجتماعي شدن و به عهده گرفتن مسئوليت هاي آتي تعاليم لازم را به آنان بياموزد .

از آنجا كه اين نهاد مهم اجتماعي، به خصوص در كشورهاي در حال توسعه و عقب مانده ،  از لحاظ سرمايه گذاري مادي و انساني، در زمره سرمايه گذاري هاي دير بازده محسوب مي گردد، كمتر مورد توجه جدي برنامه ريزان و سياستگذاران اجتماعي قرار مي گيرد و اهتمام لازم براي رفع مشكلات و موانع آن به عمل مي آيد.

نگاهي به بودجه هاي كلاني كه هر ساله صرف آموزش و پرورش در كشور ما مي شود، توجه جدي به اين مقوله را مي طلبد ، تا با ارائه راهكارهاي مناسب از اتلاف اين منابع جلوگيري به عمل آيد.

توجه به پيشرفت تحصيلي، ضمن آنكه از افت تحصيلي جلوگيري مي نمايد، مي تواند زمينه ساز مناسبي براي پيدايش راهكارهاي مطلوب در استفاده بهينه از منابع ملي باشد كه در اين نهاد صرف مي گردند.

نقش عوامل خانوادگي، ازجمله عوامل اقتصادي خانواده، در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان (به همراه عوامل ديگري كه نيازمند تحقيقات مفصلتري هستند)، در اين ميان انكار ناپذير است و در اين تحقيق سعي مي شود كه به اين مسئله به طور مجزا تاكيد و نقش آن مشخص گردد، تا ضمن اينكه دانش آموزاني موفق در امر تحصيل پرورش مي دهيم ، از اتلاف منابع نيز جلوگيري نمائيم.

در پايان اين تحقيق خواهيم ديد كه آيا اقتصاد خانوار مي تواند نقش موثري در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان ايفا نمايد.